આ કપરાકાળમાં રંગોત્સવ આવ્યો ને ગયો.
ન રંગ ઉડ્યા , ન ઉત્સવ ઉજવાયો.
અસલ તો આ રંગપર્વનું કેવું આકર્ષણ હતું !
પ્રિયને સ્પર્ષવાનું આય એક બહાનું હતું.
અને આ વરસે …?
રંગનું ઉતરી જવું ને રંગનું ઊડી જવું
એ રીતે બેરંગ થાવું સાવ જૂદી વાત છે
આ નિરાશા ને હતાશા ને અજંપો ને અભાવ
રંગ માટેનું વલખવું , સાવ જૂદી વાત છે
જીંદગીમાં રંગ આવ્યા ને ગયા કૈં કેટલા
રંગ વિના રંગમાં રહું સાવ જૂદી વાત છે
રંગવું, રંગાઇ રહેવું , છે મજા એનીય,પણ
રંગ થઇ જાતેય જીવું , સાવ જૂદી વાત છે
શ્વેતરંગે છે સમાયા સાત રંગો સામટા
શ્વેત રંગે જઇને શમવું , સાવ જૂદી વાત છે
– તુષાર શુક્લ
