એને રાજી કરવાં સ્હેલ,
રાજી રાખવાં મહામુશ્કેલ.
સાવ સમીપે સતત રહેવું,
છે નકરા ખાંડાંના ખેલ.
સામા પૂરે પડતું મેલ્યું,
ધાર ન જોઇ, ન જોયું તેલ.
પળમાં સન્મુખ થઇ જવાનાં ,
ગમે તેટલાં આઘાં ઠેલ.
મૂલ કરે તો યે મનમન્યું,
ને મનમાન્યા પાડે પ્હેલ.
– રાજેન્દ્ર શુકલ
ગયો ગુલાલી અને ગુલાબી ગયો એ ભગવો રંગ હળવે હળવે શ્વેત રંગમાં શાંત થયા છે તરંગ... વાળ બધાયે હતા જે...
ઝેર ઘૂંટાય છે આજકાલ હવામાં શ્વાસ રુંધાય છે આજકાલ હવામાં પીડાતી કુદરત કરે સદા પોકાર પ્રાણ રિબાય છે આજકાલ હવામાં...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
