પડઘાતી એક શબ્દની અણબૂઝ વાત છું,
ભણકાર કહી રહ્યા છે હજી હું હયાત છું.
અંજાઓ આજ આપ ભલે સૂર્ય ચન્દ્રથી,
જેને ગ્રહણ નથી એ સિતારાની જાત છું.
ખસતો નથી હું લેશ કદી મારા સ્થાનથી,
દુનિયા ભલે ટકોર કરે કે પછાત છું.
નૌકાઓનાં નસીબ કે હમણાં છું ગેલમાં,
છંછેડશે કોઈ તો પછી ઝંઝાવાત છું.
બે ર6ગ થાઉં એવું નથી પોત ઓ સમય,
નીરખી લે ગર્વથી કે પટોળાંની ભાત છું.
ઈશ્વર નથી કે શબ્દથી જકડી શકે મને,
નિર્મોહી ‘શૂન્ય’ છું તે પણ અજાત છું.
– શૂન્ય પાલનપુરી
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
