બધીયે વાતમાં બસ એટલે ફાવ્યા કરું છું હું,
બરાબર લક્ષ્ય સાધીને પછી વીંધ્યા કરું છું હું.
પ્રથમ તો સાવ મોઢે રોકડું પરખાવી દઉં છું, પણ-
અસર થાતી નથી, ત્યાં હોઠને સીવ્યા કરું છું હું.
કવચ-કુંડળ ઊતારી ક્યારના સોંપી દીધા તમને,
ખુમારી છે હજુ અકબંધ, તો લડ્યા કરું છું હું.
રખે ને તારી સાથેનાં એ સ્મરણો નીકળી આવે,
જખમને એ રીતે, બસ એ રીતે તાક્યા કરું છું હું.
અધૂરી હોય ઈચ્છા ત્યાં સુધી ક્યાં દેહ છૂટે છે?
તને ઝંખ્યા કરું છું એટલે જીવ્યા કરું છું હું.
~ હિમલ પંડ્યા