જાતે જ જાતથી અગર અળગાં થઈ શકો;
જે કંઈ તમે છો એનાથી બમણાં થઈ શકો.
જો શક્ય હો તો જીવવું બસ બોજને તળે–
જીવી ગયાં તો મૈત્રીનાં સપનાં થઈ શકો.
ભણતાં રહેલાં હોવ જો ચાહતના મંત્રને–
ચાહતના તાણા- વાણાના દોરા થઈ શકો.
આ શ્વાસ શું છે ચીજ એ જાણી ગયા પછી–
પ્રત્યેક પળની માળાના મણકા થઈ શકો.
વરદાન આંખને મળે આંસુંનાં ધામનું;
વરસ્યે જતી યદાતદા ઘટના થઈ શકો !
બોલવું તલવાર શબ્દો મ્યાન રાખો. બોલનો છે તોલ એનું ભાન રાખો. હો ધ્વનિ પણ મંદ્ર સપ્તકનો ભલેને. બસ જરા મીઠી...
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
