નથી મારી પાસે કંઈ ખાસ કે તને હવે આપુ
તુ કહે તો ચાલ તને આ મારુ મૌન આપુ
સમજદાર સમજે સઘળા છતા નથી સમજાતી
આ પ્રેમની પંચાતમા કેમ કરીને હુ ફસાણી
બે ચાર ફૂલો ગુંથ્યાતા વેણી સજાવવા કેશમા
સુકાઈને ખરી પડ્યા પાન એકમેકના ખેધમા
અનેક વાર સાદ કર્યાને મીટ માંડી બેઠા રાહો પર
સુનામી બની ફરી વળ્યા અનેક આંસુ આંખો પર,
છોડીને મોહ માયા સંન્યાસી જો થઈ જાય કાયા
મેલીને ઉધારની ઉપાધી પહેરવી ‘સાંજ’કંઠે માળા.
– નિમુ ચૌહાણ..સાંજ
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
