બોલે છે લોક બહુ બધું બીજાના ઘર વિશે,
મોઢું ન ખોલે પણ કદી પોતાના ઘર વિશે.
જેના નસીબામાં નથી દીવાલ – છાપરું,
એને ભલા, ન પૂછીએ સપનાના ઘર વિશે.
એ પણ બને કે દૂરથી લાગે લઘરવઘર,
નીકળે એ જાણતા ઘણું મોકાનાં ઘર વિશે.
કૈં ના સૂઝે તો કાઢવી વાતો નગર વિશે,
શેખી શું ખોટી મારવી ભાડાના ઘર વિશે.
દર-દર ભટકવું આમ ના આપણને પરવડે,
રાધાને પૂછવું પડે ક્હાનાના ઘર વિશે.
કેવળ ભીનાશ હોય જ્યાં છલકાતા સ્નેહની,
અંતરને એવા ઓરતા રહેવાના ઘર વિશે.
– વિષ્ણુ પટેલ
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
