મૌન ઘેરું પાથરીને હું બેઠો !
એક પળને સાચવીને હું બેઠો !
દુર તરતા ઝાંઝવાઓ જોઇને;
એમ લાગે કે તરીને હું બેઠો !
રંગના બદલે ભર્યો છે ભેજ જ્યાં
ચિત્ર એવું ચીતરીને હું બેઠો !
માત્ર તારા આવવાની રાહમાં ;
આંખમાં દરિયો ભરીને હું બેઠો!
ઓસની બુંઁદો પડી’તી ફુલ પર
રોમરોમે નીતરીને હું બેઠો !
આંખ થી તે શું કર્યો જાદુ અગન
કે બધી સીમા વટીને હું બેઠો !
– યજ્ઞેશ દવે ‘અગન’
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
