કેટલી વેદના ને અંદર દબાવી હશે!
જયારે હોઠો ને મળવા મુસ્કાન આવી હશે.
અમથી તો કાઈ ઊગી નહીં નીકળી હોય ગઝલો,
કોઇએ કેટલી યે લાગણીઓ ત્યાં વાવી હશે.
ચાંદ ને પણ બોલતાં સાંભળ્યો હશે એમણે,
ખુલ્લી આંખે જેમણે રાતો વિતાવી હશે.
કોઈ મળો તો મારા વતી માફી માગી લેજો ને!
એમને બહુ બધી હેડકીઓ આવી હશે.
કે બીમાર ને બીમારી જ વ્હાલી લાગવા માંડી.
– હાર્દિક મકવાણા “હાર્દ”
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
