અરે ! કેમ આજે ઉદાસી હતી ?
અમે જાત ને યે ચકાસી હતી.
શરાબી ખુદીના નશામાં હતો,
અને આંખ એની,પિયાસી હતી.
તમારો સહારો કયાં છે હવે ?
ઇચ્છાઓ બધી બારમાસી હતી.
રડું હું,હસું હું,રડાવું -હસાવું અને,
ક્રિયાઓ સમયની જ દાસી હતી.
વફાઈ કરો કે , કરો બે-વફાઈ ,
અમે તો ખુદીને , તપાસી હતી.
*
-કૃષ્ણકાંત ભાટિયા ‘કાન્ત ‘
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
