ગામમાં પહેલી વાર કરફ્યુ છે
છોડને પ્યાર -બ્યાર કરફ્યુ છે
લાગણી બ્હાર લાવું પણ ક્યાંથી
બંધ છે મનના દ્વાર કરફ્યુ છે
હાલ શું છે નથી ખબર અંતર
ક્યાંથી લાવું ચિતાર કરફ્યુ છે
લોક ડાઉન છું ભીતરેથી હું
ક્યાંથી આવે વિચાર કરફ્યુ છે
ખુદ જીવીએ ને જીવવા દઈએ
ધર ધીરજ થોડી યાર કરફ્યુ છે
હું ભીતરના એકાંતમાં બેસી
સાંભળું છું સિતાર કરફ્યુ છે
કોઈ મજબૂર લાગે છે ‘સાગર’
આપીદે દિલ ઉધાર કરફ્યુ છે
~ રાકેશ સગર , “સાગર”
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
