એક ચકલી અહીંથી ઊડી જાય નહીં,
એટલે કંઈ પીંજરે પૂરાય નહીં !
એટલાં ચૂંબન કરે, ચૂંબન કરે,
એ ક્ષણે કંઈ એ બહુ શરમાય નહીં !
આખરે એથી વધું શું જોઈએ,
હોય એવી હોય છે, બદલાય નહીં !
એણે ઉત્તર આપી દીધાં હોય છે,
મૌનમાં, એથી કશું પૂછાય નહીં !
છે સમંદર, ડૂબીએ, ડૂબાડવા,
એ કિનારા તોડીને છલકાય નહીં !
છેક ભીતરમાં લખેલું નામ છે,
કોઈ બીજાથી કદી વંચાય નહીં !
– ભરત વિંઝુડા
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
