પ્રેમ જેવી કોઈ દવા જ નથી,
એ વિના દર્દમાં મજા જ નથી.
રાહમાં રોજ રાહ જોવાની,
આ સજાથી વધી સજા જ નથી.
એક ક્ષતિએ જ સ્વર્ગ છોડાવ્યું,
એવી જગમાં કોઇ ખતા જ નથી.
જ્યાં મરીનેય આદમી જીવે,
દિલના જેવી અહીં જગા જ નથી.
મિત્રની લીસ્ટ ખૂબ લાંબી છે,
ભાઈ જેવા મગર સગા જ નથી.
ભોગવે છે હવે એ વેકેશન,
જેઓ કહેતા હવે રજા જ નથી.
લોક સંતોની પાસ દોડે છે ,
“મા”થી મોટી બીજી દુવા જ નથી.
સિદ્દીકભરૂચી.
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
