બતાવો ભલે ને કે ચિંતા કરો છો,
તમે શબ્દને દૂધપીતા કરો છો.
સમજવાનું સઘળું ય સોંપી બીજાને,
જુઓ, કેવી અઘરી પરીક્ષા કરો છો!
ખરી પંડિતાઈને પામી ગયા છો,
હરણમાંથી જાણે કે સીતા કરો છો!
જૂનું વાંચશો – તો નવું કૈં લખાશે,
નથી એકડો થાતો, મીંડા કરો છો.
તમારા ભલા કાજ ટોકે જો કોઈ,
સરેઆમ એની જ નિંદા કરો છો
નિભાવે છે વહેવાર જે વાટકીનો,
તમે એ બધાને ચહીતા કરો છો.
ઊલેચો બધું તો યે અર્થો ન નીકળે!
કવિતા કરો છો કે લીટા કરો છો?
: હિમલ પંડ્યા
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
