तू गुनगुनाये तो ग़ज़ल पे निख़ार आ जाता है,
बदली बरसती है, खिज़ा पे ज़माल आ जाता है।
दिल धड़कता है हर पल, साँसें तेज चलती हैं ,
चाँदनी के नाजुक जिस्म में, उबाल आ जाता है।
अज़नबी की तरह मिल जाए तू किसी मोड़ पर,
बिखरे रिश्तों के, लम्हों का ख्याल आ जाता है।
जवानी के जोश में नादानियाँ कौन नहीं करता ?
जुबाँ पे मेरी यही दर्द भरा सवाल आ जाता है।
हम थे जो तूफानों का रुख मोड़ दिया करते थे,
आज तो किनारों पर भी भूचाल आ जाता है।
*
✍? कृष्णकांत भाटिया ‘कान्त ‘
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
