चमन से उठ के सरे राह आये बैठा हूँ।
न जाने दिल कहाँ अपना गँवाये बैठा हूँ
पलक पे अपनी सितारे सजाये बैठा हूँ
ये किसकी याद को दिल से लगाये बैठा हूँ
तुम्हारी याद से पुरनूर सिर्फ़ दिल ही नहीं
अँधेरी रात को भी जगमगाये बैठा हूँ
जुनूँ है ये कि सनक है कि कैफ़ियत कोई
मैं अपने आप से भी ख़ार खाये बैठा हूँ
ये अलमियाँ है कि उसको मिरी ख़बर ही नहीं
मैं जिसकी राह में आँखें बिछाये बैठा हूँ
चले भी आओ मिरा और इम्तिहान ना लो
मैं अपने जिस्म को आँखे बनाये बैठा हूँ*
✍? सागर त्रिपाठी
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
