અશ્વ દોડે છે સતતને શુ કરું?
છે પરાજિત આ વખત,ને શુ કરું?
બંધ બાજીની રમતને શું કરું?
ભીતરે ચાલે લડતને શું કરું ?
પાનખરમાં વૃક્ષ માંગે છે પવન
છે બધી વયની મમત,ને શું કરું?
લાગણીનો પ્હાડ કો’દી પીગળે,
એ નદી વળતી પરતને શું કરું?
હાથનાં લીટા નથી એ માત્ર,પણ
આ વિધાતાની લગતને શું કરું ?
વેદનાની ભડભડે છે આ અગન,
સળવળે કોઈ શરતને શું કરું ?
હસ્તરેખા માપવી તો ક્યાં સુધી ?
શ્વાસની જયાં હો અછતને શું કરું?
✍? પૂર્ણિમા ભટ્ટ. ‘તૃષા’