ગઝલ
તારું સરનામું લઈને કોણ બેઠું છે?
ને સોગંદનામું લઈને કોણ બેઠું છે ?
ઝરમર ઝરમર વરસે છે વરસાદ,
સાથે વરસવાનું બહાનું લઈને કોણ બેઠું છે?
ગોખે ગોખે દીવડા પ્રગટ્યા છે
ખુશીનાં,
ઉમંગનુ આ ટાણું લઈને કોણ બેઠું છે?
કેટલી વાર છટકી ગયા છો વચનથી ?
સરોવરના કિનારે બહાનું લઈને કોણ બેઠું છે?
સરગમ ગૂંજતી રહેશે મહેફિલમાં,
આજે ‘કાન્ત’નુ ગાણું લઈને કોણ બેઠું છે?
✍? -કૃષ્ણકાન્ત ભાટિયા ‘કાન્ત’
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
