મેં ભલે માન્યું કે એ લંબાઈ ગઈ,
જિંદગી તો આખરે ખર્ચાઈ ગઈ.
મારો દીવો આટલો સુંદર હશે?
કે હવા એનાથી આકર્ષાઈ ગઈ!!
કેદ જ્યાં મેં બાથમાં એને કરી,
બાગની ખુશ્બુ બધી પકડાઈ ગઈ.
ને રમકડાનાં બધા ભંગાર સાથ,
બાળપણની યાદ પણ વેંચાઈ ગઈ.
જેણે ટીંગાટોળી શૈશવમાં કરી,
એ વડીલની એક છબી ટીંગાઈ ગઈ.
રવિ દવે ‘પ્રત્યક્ષ’
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
