બેઘર ના કરતાં ઉતારો દઇ.
મળશે નહીં અમ જેવું લાખો દઇ.
સ્વીકારો તો એમ જ સ્વીકારો,
થાકી છું રોજ જવાબો દઇ.
ઉત્સવ સમજી સ્થાપ્યાં છાતીમાં,
એ ચાલ્યાં મને પીઠે ખો દઇ!
લો જી લઇ જાઓ આ સ્મરણોને,
ખુબ રાખ્યાં આંસુ ભરી રાતો દઇ.
તમને સારું છે ને?પૂછે છે,
એ હૈયાને ડામ હજારો દઇ.
સાવ બધાં અહીં નિશ્ચિંત થયા છે,
સમજુંને સમજણનો ભારો દઇ.
–’ કાજલ કાંજિયા “ફિઝા”
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
