મટકુંયે માર્યું નહી ને..

મટકુંયે માર્યું નહી ને ,
આખી રાત યાદોમાં જાગતિ રહી ,

અંધારી રાતમાં –
સુમસામ વગડામાં –
ઉઘાડા પગે ને આંસુની ધારે ,

ફરીથી એ દિવસો યાદ આવ્યા ને —
એ જ સ્ટેશન – એ જ બાંકડો –
એ જ ઘોડાગાડી વાળો ,

જ્યાં પગલાં પાડ્યા’તા ” પ્રેમના ”
પ્રેમના એ પગથારે ,

નેણલા નચાવી ને હાલ્યા’તાં સાથે ,
અચાનક જ …….

કોઈએ જ્ગાડિને પુછ્યું કે —

તું આટલી વ્હાલી કેમ છો …?

ત્યારે બોલાઈ ગયું કે —

હું અંદર થી ખાલી છું

એટલે હું વ્હાલી છું .

– હર્ષિદા દીપક