માતૃભાષાને વંદન…
શબ્દ એક છેડો ત્યાં સુર નીકળે..
“ક” ને શોધો ત્યાં બારક્ષરી મળે…
ક કલમનો ક ને ખ ખડીયાનો ખ..
આમ ભણતા અમે સૌ નિશાળે…
અર્થના અનર્થ હર કોઇ કરે..
બંધ બેસતો શબ્દ જ્યાં ભળે…
લખવામાં છે એ સૌથી સહેલી..
ભૂલકાઓના હાથ જેમ વળે…
ગુજરાતી ભાષા હો કે’ હો જણ..
‘જગત’ આખામાં એ ક્યાં ના મળે..?.
જે એન પટેલ
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
