કયાંક નરસિં ક્યાંક મીરા છે,
ભીતરે તારી કબીરા છે.
તનનું પીંજર તુટે તો સમજાય,
જાત તારી સાવ લીરા છે.
ભાગ્યરેખા માનતો હું જે,
હાથમાં બે-ચાર ચીરા છે.
આંખે તારી પ્રિતનું કાજલ,
સ્મિતની હોઠે મદીરા છે.
લઈ શું જાશો ને શું લાવ્યા’તા ?
જીવ તો ફકકડ, ફકીરા છે.
હોવું ઈશ્વરનુ એ શુ સમજે,
લોક પાગલ ને અધીરા છે.
✍? શૈલેષ પંડ્યા
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
