ઊંઘ આવે ક્યાંથી બાળકનેય બીછાને હવે ?
વારતા એકેય આવડતી નથી બાને હવે.
એ પ્રભાતી બાળપણ, યૌવનની તપતી એ પળો,
યાદ આવે સાંજના આ વૃદ્ધ તડકાને હવે.
સૂર્યનું રણશિંગું ફૂંકાઈ ચૂક્યું છે ચોતરફ,
ચાલ, ડાહ્યો થઈ બુઝાવી નાખ દીવાને હવે.
ક્યાં હવામાં શિલ્પ કંડાર્યાનું તેં એને કહ્યું !
સ્હેજ પણ ધરતી ઉપર ગમતું ન પીંછાને હવે.
ચીસ મારી સાંભળીને પ્હાડ પણ ધ્રૂજી ઊઠ્યા,
કેમ પડઘાવું, નથી સમજાતું પડઘાને હવે.
અનિલ ચાવડા
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
