લગાવી એ ચહેરા ફરે છે
આ તુક્કો રોજ ચાલે છે.
રીંગમાં ઉતર્યા વિના એ લડે છે
બુદ્ધિનો આ મુક્કો રોજ ચાલે છે.
ભાંગી જાય બને એના અરમાનો
છતાં આ ભૂક્કો રોજ ચાલે છે.
વધે ઘટે ભાવ જીવતરે બને ખરું
પણ આ ડુક્કો એનો રોજ ચાલે છે.
થવાયું ન માણસ એનાથી “નીલ ”
છતાં છે માણસ એ કક્કો રોજ ચાલે છે.
નિલેશ બગથરિયા
“નીલ “
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
