સમયને થાય એ વિસ્મય સુધી આવો
તિમિર તોડીને સૂર્યોદય સુધી આવો
નયનનાં ગોખમાં છે સ્વપ્ન પારેવા
ફફડતી પાંખનાં નિર્ણય સુધી આવો
ધબકતું હોય હૈયું એક તાલે જયાં,
અચળ આલિંગવા આશય સુધી આવો
અષાઢી રાતની ઘેઘૂર અધુરપમાં,
પ્રચુર ઘન મેઘનાં વિષય સુધી આવો
મને મારી જ ઓળખ આપી દે એવાં,
પ્રણયનાં આયને પરિચય સુધી આવો
ઢળી છે ચાંદનીમય લ્યો સુરાહી પણ,
છલકતો જામ થઈ પરિણય સુધી આવો
કબુલો ના ભલે ક્ષણભર પ્રણયને પણ
તો ખુદને છેતરી અભિનય સુધી આવો
-પૂર્ણિમા ભટ્ટ ‘તૃષા’
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
