એ પીપડ, એ આંગણ, સદન યાદ આવે,
એ પીપડ, એ આંગણ, સદન યાદ આવે,
મને ગામડાનું જિવન યાદ આવે.
અગાશીએ બોલે સદા કાગ વાણી,
ને પંખીનો કલરવ, કવન યાદ આવે.
ઉભા મોલ, વાડી ને ખેતર એ લીલાં,
અને માંચડાનું શયન યાદ આવે.
પનિહારીઓનું વદન લાજમાં હો,
છતાં મંદ હાસ્યે ઇજન યાદ આવે.
પગે ઝાંઝરી વાગતી છન છનાછન,
શરમથી ઝૂકેલાં નયન યાદ આવે.
કહીં વાગે પાવો, કહીં એકતારો,
અને ગામચોરે સ્વજન યાદ આવે.
હતી મંગલાઆરતી જ્યાં પરોઢે,
થતાં સાંજ ટાણે ભજન યાદ આવે.
-હેમા ઠક્કર “મસ્ત”
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
