એક માણસ નાતમાં સાચો પડે,
એમને એમાંય પણ વાંધો પડે.
એ બધા માની જ લે એને મરણ,
આદમી થોડોક બસ આડો પડે.
આમતો હમણાં જ નીકળી જાત પણ,
જીવ સાલો આપણો જાડો પડે !
હું ય વ્હાલો હોઇશ મારા બાપને,
ગાલ પર મારાય તે ખાડો પડે.
ક્યાં મળે છે તપ વગર ફળ કોઈને,
જો રહો તડકે તો પડછાયો પડે !
એટલો માણસ નથી તૈયાર આ,
છળકપટમાં એ હજી પાછો પડે.
દીવડાં પ્રગટાવ તારી આંખનાં,
શ્વાસ આ મારો હવે ઝાંખો પડે.
પ્રેમનું અત્તર લગાડો દૂરથી,
બહુ જશો નજદીક તો ડાઘો પડે.
– સ્નેહલ જોષી
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
