એક માણસ નાતમાં સાચો પડે,
એમને એમાંય પણ વાંધો પડે.
એ બધા માની જ લે એને મરણ,
આદમી થોડોક બસ આડો પડે.
આમતો હમણાં જ નીકળી જાત પણ,
જીવ સાલો આપણો જાડો પડે !
હું ય વ્હાલો હોઇશ મારા બાપને,
ગાલ પર મારાય તે ખાડો પડે.
ક્યાં મળે છે તપ વગર ફળ કોઈને,
જો રહો તડકે તો પડછાયો પડે !
એટલો માણસ નથી તૈયાર આ,
છળકપટમાં એ હજી પાછો પડે.
દીવડાં પ્રગટાવ તારી આંખનાં,
શ્વાસ આ મારો હવે ઝાંખો પડે.
પ્રેમનું અત્તર લગાડો દૂરથી,
બહુ જશો નજદીક તો ડાઘો પડે.
– સ્નેહલ જોષી
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
