હોઠોથી હસી નાખ્યું પણ દિલ રડે છે કોને ખબર,
સૂકા રણની ભીતર આદિલ આસું ન્હાય છે કોને ખબર.
લાજનો ભાવ હતો એથી થોડા શરમાઇ ગયા,
સામે જોઇ ઝૂકી ગ્યા, આંખડી નમ છે કોને ખબર.
વિસાત શું એમની હતી મારા દિલને સ્પર્શવાની,
હું પણ થોડો બદલાયેલો હતો કોને ખબર.
દરિયાના મોજાં જેમ ઉછળતી રહેતી વેદનાઓ,
હરરોજ અહીં ભરતી રહે છે કોને ખબર.
જીવવાનું શૂન્ય બની ગયું છે
‘રાજવી’ એમના વિના, શ્વાસ પણ કેટલા ઉધાર ચાલે છે
કોને ખબર.
– પ્રવીણ ખાંટ
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
