લખુ શબ્દો ને પુષ્પ થઇ ખીલે
લખુ શબ્દો ને પુષ્પ થઇ ખીલે
બની પ્રેરણા આવી કોઇ મળે.
વિચારોની આ વૃષ્ટિ ચોક્કસ થશે
ભીંજવતું ચોમાસું બની કોઇ મળે.
લખવા કલમ લગભગ તૈયાર છે
લાગણીની સ્યાહી લઇ કોઈ મળે.
આ સુંદર સવારને શબ્દ બૂંદે મઢવા
ઉઠતાં જ કોઇ હવે ગરમ ચા સાથે મળે.
ક્ષણે ક્ષણને પાંખો આપી દેવી છે
કોઇ ઉડાન કાજે એક આકાશ લઇ મળે.
આ જીંદગીનું ચિત્ર રંગ રંગ કરવાની છે એક આશ
ઝબોળી પીંછી સ્નેહે કોઇ “નીલ ” બારણાની ટકોર બની મળે.
નિલેશ બગથરિયા
“નીલ “
ચહેરા પાછળ ચહેરા પાછળ ચહેરા. સાચ ઉપર આ દંભ,જૂઠના કેટકેટલાં પહેરા. માણસને ના કોઈ ઓળખે. હજાર એના મહોરાં. ચકચકતી એ...
જાણે કે ચોરોએ આખુંયે ઘર લૂંટ્યું હોય છે, મનમાં આવેલું સ્વપ્ન એવું જ તૂટ્યું હોય છે. વીતતી રાતને કોરી ખાય...
રાત જશેને સવાર આવશે , માની લઉ હું ? વરસ નવું દમદાર આવશે , માની લઉ હું ? સૂરજને હું...
માનવનો દેહ લઈને, માનવ બની શક્યો કે? સૌને પૂછે ભલે તું, ખુદને પૂછી શક્યો કે? તારી જ આજુબાજુ, લાખ્ખો રડી...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
