લખુ શબ્દો ને પુષ્પ થઇ ખીલે
લખુ શબ્દો ને પુષ્પ થઇ ખીલે
બની પ્રેરણા આવી કોઇ મળે.
વિચારોની આ વૃષ્ટિ ચોક્કસ થશે
ભીંજવતું ચોમાસું બની કોઇ મળે.
લખવા કલમ લગભગ તૈયાર છે
લાગણીની સ્યાહી લઇ કોઈ મળે.
આ સુંદર સવારને શબ્દ બૂંદે મઢવા
ઉઠતાં જ કોઇ હવે ગરમ ચા સાથે મળે.
ક્ષણે ક્ષણને પાંખો આપી દેવી છે
કોઇ ઉડાન કાજે એક આકાશ લઇ મળે.
આ જીંદગીનું ચિત્ર રંગ રંગ કરવાની છે એક આશ
ઝબોળી પીંછી સ્નેહે કોઇ “નીલ ” બારણાની ટકોર બની મળે.
નિલેશ બગથરિયા
“નીલ “
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
