પથ્થર અગર પૂજ્યો તો ઈશ્વર બની ગયો;
માણસ હતો મજાનો પથ્થર બની ગયો.
શ્રાવણ સમા સલુણાં સપનાં ઉછેરતાં—
અસહ્ય ધોમ ધખતો ચૈતર બની ગયો.
મૂર્તિ સતત મનોહર ઘડવામાં રાતદિન–
ધીમેધીમે ખરીને કંકર બની ગયો.
સાગર સમું થવું’તું સૌને સમાવવા—
થઈ થઈને મિત્ર મારો ગાગર બની ગયો.
સરવૈયું માંડ્યું ત્યારે સમજણ ખરી પડી–
આખર ઘડી જણાયું બેઘર બની ગયો.
શો-કેસના સવાયાં શ્વાસો ગમ્યા હતાં–
નીકળ્યો જો કાચ તોડી અત્તર બની ગયો.
સમ્મત થશે જ સઘળાંયે એક વાત પર–
“ગુણવન્ત” સ્હેજ જાગી જબ્બર બની ગયો.
~ ગુણવંત ઉપાધ્યાય
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
