મને સંભારણામાં શીદ ને રાખ્યો
અતિતનો સ્વાદ ભલમનસાંઇને ડંખ્યો
બઘું છોડી પછી અતિની ગતી થંભી
મુજ ઉપવને પર્ણના ભારને પાડ્યો
…
ગયા અટકી બધા સપના ખુલા નયને
દિલમહીના ગમ્યું ને નયનને ખટક્યો
તમારી લાગણીના મુળ ન સમજાયા
સમજદારી થકી મુળથી છોડને વાંઢ્યો
ઘર તણી વાત ધરમાં સાચવી સારી
મહોલ્લા,નગરસીમ,સરહદને છાંડ્યો
‘નરેન’તમે સરળ માનવ હતા ને છો
તમારો સરળ અભિગમ લોકને ડંખ્યો
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
