સમયની જાહોજલાલી
સમયની જાહોજલાલી આપણે બે હાથે લુટી છે
ફરી ફરીને એ સમય નહી આવે જાહોજલાલીનો.
દુઃખનો સમય સમયની જેમ થોડૉ સતત ચાલે છે
આપણો પણ સમય આવશે ત્યારે સમયને રોકીશુ.
શીદને વિરહના આંસુ સારે સમયે સમયે દુઃખના
મુસીબતના એ દહાડા કેટલા ચાલશે સમયને પુછો.
પાણી તો સૌવના મપાય જાય છે સમયે સમયે
સુકાયેલા ઝરાઓ આંસુથી ભરવા આંખો થાકે છે.
ગગન ગોંરભાય ત્યારે તારી યાદોની ઘટા છવાય છે
ચાતકે નયને રાહ જોતી પ્રિયતમાની આંખ ઘેરાય છે.
રાતલડીના આભાસી ખ્વાબોમાં ક્યારેક તું મલકાય છે
ઉગતા સુરજની લાલીમા આશાનુ કિરણ દેખાય છે.
ક્યારેક તો આપણે સમયને થાકવા મજબુર કરીશું
ફરીથી એક વાર મળીશું એ સમયની મોટી હાર હશે.
