આ સુવાસ જો જરા! જાણીતી છે
ચોક્કસ હવા એને અડી આવી છે.
ભીતર શમણાંનો નાદ સંભળાય છે
ચોક્કસ કોઈ ગીતની કડી એને મુખે આવી છે.
ઓસાણ આજ ભારી અકળાવે છે
ચોક્કસ હાજર એ ગલી નાકે થવાની છે.
જાગતી રાતો ઘણી મળી આવશે આમ તો
છતાં એક સવારે તો એ રૂબરૂ થવાની છે.
ઉપવન થવાની વાત જ્યારે નીકળી છે “નીલ ”
ગમતું પુષ્પ બની એ જીવતરે સુવાસ ફેલાવાની છે.
નિલેશ બગથરિયા
“નીલ “
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
