વારે રોજ જડતો એ ટહુંકો ખોવાયો છે
વસંતમા પાનખરનો ભાવ કેવો ઉચકાયો છે
નથી ઝરણું વહેતું રોજ કલરવનું ડાળીએ
હવે એ ડાળનો નાતો પક્ષીને ભૂલાયોછે
અહીં ભીંજાઇ પાંપણની બધી કેડી પાણીથી
રસ્તો પણ આસુઓથી સાફસુથરો ધોવાયો છે
બધા એ મોર ભીતે ચીતરાયા ભાદરવાના
જુવો ને હાથિયો મૌસમ વિના ગોંરંભાયો છે
હતી બેધડક ત્યાં આવન અને જાવન મારી પણ
હવે સંચાર-બંધીનો જ લીટૉ દોરાયો છે
હજી પરિચય અને પરિણય બધી મૌસમ તાજી છે
અને શાયર જુવોને..આપનો તો હેવાયો છે
(નરેશ કે.ડૉડીયા)
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
