તમારાં સ્મરણનાં વમળ સૌ ડૂબાડે છે
ને એકાંત પળ પળ મને તો પખાળે છે.
નજરનું એ મળવું પલકને ઝુકાવીને,
અદા એવી કાતિલ આ દિલને સતાવે છે,
અહેસાસ કેવો અનેરો હથેળીમાં,
ધબકતાં નવાં સ્પંદનોને જગાડે છે,
અધરનો થયો સ્પર્શ જયાં જયાં ભીનો ભીનો,
એ ત્યાં ત્યાં નવી કૂંપળૉ ને ઉગાડે છે
ગગનથી પછી જળ ભર્યા વાદળો વરસ્યા,
તરસતી ધરાનાં એ તળને પલાળે છે
પૂર્ણિમા ભટ્ટ ‘તૃષા’
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
