પહેલા તો એમની અમી નજરના પલકારા ઝબકાઇ ગયા,
પછી એમનું મન ગભરાયું, એ પણ થોડાં ગભરાઇ ગયા ;
હું તો ખુદૃને વીસરી ગયો નિહાળી એમનું રુપ મધુર…
જોઇને મુંજને એ પણ, જરાક એવા મલકાઇ ગયા ;
હાથ બતાવી ક્ષણવારમાં ક્યાંક એ ખોવાઇ ગયા !!!
હું તો હજી શોધું છે ‘મારું મન’ ક્યાં એ લઇ ગયા !!!
રાજેશ પી. હિંગુ ‘મન’
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
