બંધ દરવાજા વાળા રૂમમાં
કાશ કોઈ નાની એવી બારી ખૂલી જાય.
ઝડપથી ફુંકાતી હવાથી મોસમમાં,
કાશ કોઈ ખુશ્બુ ભળી જાય.
વરસાદના એ સ્વચ્છ છાંટાથી,
કાશ જમીનનો હર એક કણ શુદ્ધ થાય.
જવાબદારીના બોજામાં દબાયેલ,
કાશ કોઈ પક્ષી આઝાદ થઈ જાય.
મીલો સુધીનો સફર કરીને,
કાશ કોઈ અચાનક આપણું મળી જાય.
– સુનિલ ગોહિલ
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
