અહીં ઝેર હળાહળ પીવાય તો આવજો,
ને સત્ય વાત સાંભળી શકાય તો આવજો.
આમ તો જગતમાં ઓળખાય છે જ બધા,
પણ તે છતાંય માણસ થવાય તો આવજો.
સમય સાવ ખાલી હોય નહીં કયારેય પણ
માટે ભરેલી એકાદ પળ બનાય તો આવજો.
બહારી દ્રશ્યો સુંદર હોઈ શકે બની શકે ખરા,
છતાં તમારાથી અંદર ઊતરાય તો આવજો.
અને હું કહું છું એ સત્ય હોય માનશો નહીં,
જાત તમારી એરણ પર મૂકાય તો આવજો.
રચના: નિલેશ મથુરદાસ બગથરિયા”નીલ “
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
