આંખો વ્હેતાં, હૈયું રોતું,
આ પસ્તાવો મન ધોતું.
ડંખો સ્હેતાં , હૈયું રોતું,
આ પસ્તાવો મન ધોતું.
સાચું, ખોટું, બહુ મેં કીધું,
સીધું, ઊંધું એ કીધું.
ડારો થાતાં હૈયું રોતું,
આ પસ્તાવો મન ધોતું.
લખ અરમાનો બોયા ત્યારે,
માનવ પન જાગ્યું સારે.
બસ પછતાતાં હૈયું રોયું,
આ પસ્તાવો મન ધોતું.
સાચી વાતો જાણી નાણી,
જૂઠ્ઠું લીધું પીછાણી.
મન પડઘાતાં હૈયું રોયું,
આ પસ્તાવો મન ધોતું.
હાથે કીધાં હૈયે વાગ્યા,
ત્યાં કોયલ આતમ જાગ્યા.
સત્ સમજાતાં હૈયું રોયું,
આ પસ્તાવો મન ધોતું.
કોકિલા રાજગોર
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
