આ ભવસાગર નાં ફેરાં તારી નાંખજે
શેષનાગે ખાટલો મારોય ઢાળી રાખજે
રહેવા દેજે આબરૂ, ખુમારી,મુઠ્ઠી,વેણ
ઉઘાડો થાઉં એ પહેલાં મારી નાંખજે
જો હું સુધારવાં જાઈશ તો થશે ગોટા
તારી કૃતિ તું તારી રીતે સમારી નાંખજે
હૈયે કચરો ઘણો છે ને ઉડીનેય આવતો
મનમંદિર મારું તું રોજ વાળી નાંખજે
કાઢ્યાં છે એટલાં હવે ક્યાં છે કાઢવાનાં
તેરી ચૂપ,મેરી ભી ચૂપ જાળવી રાખજે
બરકજે હક્કથી વ્હાલાં, આવી જઇશ
મોકલતો ના યમ ને ચિઠ્ઠી ફાડી નાંખજે
– મિત્તલ ખેતાણી
બોલવું તલવાર શબ્દો મ્યાન રાખો. બોલનો છે તોલ એનું ભાન રાખો. હો ધ્વનિ પણ મંદ્ર સપ્તકનો ભલેને. બસ જરા મીઠી...
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
