એ ગોકુળિયામાં કનૈયો ને રણમેદાને ચક્રધારી છે,
એજ નરસૈયાનો કેદાર ને એ જ મીરાંનો ગિરધારી છે,
એ જ કુરુક્ષેત્રે દુર્યોધન ને એજ અર્જુન નું બાણ છે,
રૂપ એના અનેક , એને જાણીને પણ સૌ અજાણ છે.
એ પૂતનાનો નો કાળ છે ને માખણ ચોરતો બાળ છે,
મોહ માયા બધી એને ચરણે એ પોતે જ માયાજાળ છે,
એ યોગેશ્વર જગતપિતા ને ક્યારેક કોઈનો સંતાન છે,
રૂપ એના અનેક, એને જાણીને પણ સૌ અજાણ છે.
એ જ રાધાનો વિરહ ને એ જ રૂક્ષ્મણીનો સંગમ છે,
એ વૃંદાવનની વિદાય છે ને એ જ ગીતાનું આગમ છે,
એ જ ભીષ્મની બાણશૈયા ને અભિમન્યુનું વ્યૂહ ભંગાણ છે,
રૂપ એના અનેક , એને જાણીને પણ સૌ અજાણ છે.
એ જ ધર્મ નો ઉદ્દભવ છે ને એ જ અધર્મનો નાશ છે,
એ જ ફૂલો પર નવી કૂંપળ ને એ જ અટકતો શ્વાસ છે,
એ જ દ્રૌપદી વસ્ત્રાહરણ ને એ જ નારીનું સન્માન છે.
રૂપ એના અનેક , એને જાણીને પણ સૌ અજાણ છે.
એ લોહી ઊછળતું યુદ્ધ ને એ જ શાંતિ નો પ્રસ્તાવ છે,
એ ધગધગતો સૂરજ ને એ વૃક્ષો ની શીતળ છાવ છે,
એ જ કર્મનું ફળ છે પોતે ને એ જ જીવન બંધાણ છે.
રૂપ એના અનેક , એને જાણીને પણ સૌ અજાણ છે.
બધી સફળતા એ જ ને એ પોતે જ બધીયે હાર છે,
એ વાંસળીનો મીઠો સૂર ને એ તલવાર ની ધાર છે,
એ જ મોજીલો સમદર છે ને એ જ નૌકા વહાણ છે,
રૂપ એના અનેક , એને જાણીને પણ સૌ અજાણ છે.
સો કૌરવ પણ એ જ ને એ પોતે જ પાંડવ પાંચ છે,
એ મહાન કર્ણ નું દાન ને એ જ ઇન્દ્ર ની યાચ છે,
એ જ છે સર્વત્ર ને એ જ મંદિર માં પૂજાતો પાષાણ છે,
રૂપ એના અનેક , એને જાણીને પણ સૌ અજાણ છે.
એ સોય ની અણી સમો ને એ જ આખું મહાભારત છે,
એ જ આરંભ નો અર્થ છે ને એ જ સર્વ નો અંત છે,
એ જ અચલ તારી કલમ ને એ જ શબ્દો ની ખાણ છે,
રૂપ એના અનેક , એને જાણીને પણ સૌ અજાણ છે.
ધ્રુવ પટેલ ”અચલ“