કલમ તારી ચુપકી,
એક લેખકને ઝંઝોળી નાખે,
શબ્દો વગરનું સાહિત્ય
એક લેખકને હલાવી નાખે,
તું મૌન થઈ જા,
તો અમારું અસ્તિત્વ જ શું છે?
તારા વિના,
અમોનું નામ જ શું છે?
જેમ ઝાડના મૂળ જમીનમાં પરોવાય જાય છે,
એમ જ લેખક અને કલમનું નામ સાથે બોલાય છે,
કલમ તારી ચુપકી,
હવે સહેવાતી નથી,
શબ્દોની આ ગોઠવણી,
તારા વગર થતી નથી,
ચાલ, હવે આપણે બન્ને મળીએ,
અને સાથે સાહિત્યને આગળ વધારીએ,
હવે તો તોડી નાખ,
કલમ તારી ચુપકી….
– નિતી સેજપાલ “તીતલી”
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
