પગથિયાં વિના ચઢ-ઊતર રોજ કરવી;
કશે ના પહોંચો સફર રોજ કરવી.
ભલે દીર્ઘદૃષ્ટિ મળી હો છતાં પણ
જરાં આજુબાજું નજર રોજ કરવી.
જ્યાં પગલું પડે ત્યાંથી ઝરણાં વહે તો
સ્વયં ખળખળીને અસર રોજ કરવી.
નથી કોઈ બંધન, નથી કંઈ જ ચોક્કસ–
ગમે ત્યાં સટર ને પટર રોજ કરવી.
પુરાવો જિવનનો સતત આપવાને
લખું છું, લખીશું ખબર રોજ કરવી.
પરમ ચિહ્ન સૌભાગ્યનું એજ લાગે
લીલી લાગણીને સભર રોજ કરવી.
જરાં ચાલતાં રસ્તે ચૂમ્યાં કરે વૃક્ષ
એવી બેઉં બાજું ડગર રોજ કરવી.
~ ગુણવંત ઉપાધ્યાય
ફૂલને ક્યાં કાયમ ભ્રમર સંગત હોય છે, ગૂંજન કરી એ ચૂમે એની રંગત હોય છે. વૃત્તિથી નાહક કેવો બદનામ થયો...
ઝેરનો પ્રશ્ન ક્યાં છે, ઝેર તો હું પી ગયો, આ બધાને એ જ વાંધો છે કે હું જીવી ગયો. હું...
બાપ્પા નો થાળ.... બાપ્પા ઓ બાપ્પા, ગણપતિ બાપ્પા, જમવા પધારો, ગણપતિ બાપ્પા... છપ્પન ભોગ છે, એમાં મારો પ્રેમ છે, વિધ...
મિત્રો છે પદ મીરાંના મિત્રો ભજન પ્રભાતી મિત્રોના દમ ઉપર છે અણનમ અમારી છાતી મિત્રોએ સાચવ્યો છે લથડી પડયો હું...
માન્યતા જૂદી તમારી, મારી શ્રદ્ધા છે જૂદી બેઉને બંને મુબારક, શું જરુર વિખવાદની ? તમને જે લાગે તે હોવાનું જ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
