પળપળ શ્વસું હું શ્વાસમાં એ યાદનો કિસ્સો કહું,
અતિત બની છે ના કદી એ રાતનો કિસ્સો કહું.
આકાશને આંબી જવાના લઇને શમણા આંખમાં,
અડધી ઉડાને જે તૂટી એ પાંખનો કિસ્સો કહું.
બેઠા હતા જે બાંકડે સાવજ લગોલગ આપણે,
આતુર નયનથી રાહ જોતા બાગનો કિસ્સો કહું.
ના શબ્દ ના પડઘા હતા, ના આંખથી વાતો હતી,
એવા અનોખા મૌનના સંવાદનો કિસ્સો કહું.
વાછટના ફોરે ભલે ભીના થતાં સૌ ભીતરે,
વરસી શક્યો જે ના કદી, વરસાદનો કિસ્સો કહું.
વિભા કિકાણી
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
સ્વાર્થ વધ્યા ને સંવેદના ખૂટી,કોના વાંકે? મોહ વધ્યો ને મમતા છૂટી,કોના વાંકે? સંબંધોની દોર છે તૂટી, કોના વાંકે? વ્હાલની એ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
