ન જાણ્યો દોડવાનો અર્થ, કેવળ દોડવા લાગ્યા,
ભટકતા કાફલા સાથે, સ્વયંને જોડવા લાગ્યા,
ઘણા જન્મો પછી, ભાડે મળ્યું’તું એક સારું ઘર,
અમે એમાંય ચારેકોર, ખીલા ખોડવા લાગ્યા,
નિખાલસ એક ચેહરો, કેટલુંય કરગર્યો તોયે,
અમે એના ઉપર, રંગીન મહોરાં ચોડવા લાગ્યા,
છુપાવી ના શક્યા, કોઈ રીતે વિક્લાંગ માનસને,
અકારણ આંખ સામેના, અરીસા ફોડવા લાગ્યા…
– હરજીવન દાફડા
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
