કૈક ઘટના દાબી છે,એની આ કહાણી છે,
આંખમાં જે પાણી છે, એની આ કહાણી છે.
જેના રક્તમાં કાયમ દેશ દાઝ મહેકે છે,
ખોરડે ખુમારી છે,એની આ કહાણી છે.
ખારવણની આંખોમાં આઠ આઠ દરિયા છે,
તો’ય પ્યાસ લાગી છે, એની આ કહાણી છે.
કેટ કેટલા સાંધા આ હ્ર્દયમાં મારીશું,?
લાગણી વીંધાણી છે, એની આ કહાણી છે.
હા,અમે આ સૂરજ પર એક-બે ગઝલ લખવા,
રાત રણમાં ગાળી છે, એની આ કહાણી છે.
મેહુલ ગઢવી ‘મેઘ’
બોલવું તલવાર શબ્દો મ્યાન રાખો. બોલનો છે તોલ એનું ભાન રાખો. હો ધ્વનિ પણ મંદ્ર સપ્તકનો ભલેને. બસ જરા મીઠી...
મોટા ભાઈને પગલે-પગલે, ચાલે જે નાનો ભાઈ, અંતરથી જે અનુસરે, અનુજ એ કહેવાય. રઘુનંદનનો પડછાયો થઈ, લક્ષ્મણ વનમાં જાય. શત્રુઘ્નને...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
