જ્યાં જવું હો ત્યાંના સરનામા અમે,
કોઈપણ રસ્તાના ઠેકાણા અમે.
આપની તકદીરમાં સૂરજ ઊગે,
એ જ કારણ જગમાં સર્જાયા અમે.
કાંચના વાંસણ શા સંબંધો થયાં,
ક્યાંક અંધારા તો અજવાળા અમે.
એ કે અમને જોઇ ફિક્કા થઇ જતાં,
એમને જોતાં તો હરખાતા અમે.
ભાઈઓ બારી થયા, ભીંતો થયા,
ને થયા સ્વાગતના દરવાજા અમે.
બોટલો, ગ્લાસોથી લેનારા નશો,
ને સતત આંખોથી પીનારા અમે.
સિદ્દીકભરૂચી
વ્હેલી સવારે પપ્પા ઉઠાડે ને કહે- 15 ઑગસ્ટ છે ચાલ પ્રભાતફેરીમાં.. આંખો ચોળતા શિક્ષક પિતા સાથે હું પણ કાદવ ખૂંદતા...
ઊંચે ઊંચે શાનથી પ્યારો તિરંગો ફરકે છે, હર ભારતવાસી દેશપ્રેમથી ઝલકે છે. આવ્યો આવ્યો આઝાદીનો રૂડો અવસર આવ્યો, હર શહીદનું...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
કોણ ખરું છે ખોટું શું છે? હું પણ જાણું તું પણ જાણે, મનમાં કોના ઓછું શું છે? હું પણ જાણું...
