જ્યાં જવું હો ત્યાંના સરનામા અમે,
કોઈપણ રસ્તાના ઠેકાણા અમે.
આપની તકદીરમાં સૂરજ ઊગે,
એ જ કારણ જગમાં સર્જાયા અમે.
કાંચના વાંસણ શા સંબંધો થયાં,
ક્યાંક અંધારા તો અજવાળા અમે.
એ કે અમને જોઇ ફિક્કા થઇ જતાં,
એમને જોતાં તો હરખાતા અમે.
ભાઈઓ બારી થયા, ભીંતો થયા,
ને થયા સ્વાગતના દરવાજા અમે.
બોટલો, ગ્લાસોથી લેનારા નશો,
ને સતત આંખોથી પીનારા અમે.
સિદ્દીકભરૂચી
સૌ પ્રત્યે રાખો રહેમ, તો ઈશ્વર મળે, જીવો, સંતોએ કહ્યું તેમ, તો ઈશ્વર મળે. ઝેર, સાપ, વાઘ; બધું થઈ જશે...
કૃષ્ણ સખા સાંભરતાં સૈયર ભરનીંદરથી જાગી, આંખ પછી ના આંખ રહી, બસ વાંસલડી થઈ વાગી. અજવાળું કે અંધારું હો દેખું...
લુંટી લીધી બધાએ એ રીતે કઈ જિંદગી મારી, જીવું છું તોય લાગે છે મને જાણે કમી તારી. કરી ગઈ ભેદ...
રામ ભરોસે ઊંડી ખીણો ઊંચા ડુંગર, ચડવાનું છે રામભરોસે, જીવ્યા જેવું જીવતર છે ને મરવાનું છે રામભરોસે. ક્યાં હોડી ને...
तुम नहीं ग़म नहीं शराब नहीं ऐसी तन्हाई का जवाब नहीं गाहे-गाहे इसे पढ़ा कीजे दिल से बेहतर कोई किताब...
યાદમાં મળીએ પળેપળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું કાપીએ ચૂપચાપ અંજળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું આ ઉપરની સ્વસ્થતા સૌને...
