નાનપણમાં અમે ભમતા ને મિત્રો સંગે રમતાં.
પડતાંને આખડતા તોયે અમે માર મજાનો ખાતા.
ગુરુજી અમને રોજ કુટતા,તોય હોશેથી ભણતાં.
આખો દિવસ રખડી-ભટકી,ગોદરુ આખું ગજવતા.
ધીંગા પાટું કરતાં કરતા ,વડિલો આગળ નમતા.
ના’તા નહોતા કદીયે ઘરે,પણ નદીએ જઈને તરતાં.
ભેંહુ ચારવા જતાં વગડે,ભાત ભેરુ સંગ જમતા.
લૂગડાં અંગે હોય નહીં,તોય ગરમીમાં ય ઢઢણતા.
ગડદા- પાટું ખાઈ બુપુનુ,સાંજે વાળુ ભેગું જમતાં.
હાલરડાની હેલી તે’દી અમે ‘મા’ ના મુખે સાંભળતા.
આડી ને અવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ, કદી ક્યાં સવળી હોય છે હસ્તરેખાઓ. પિંડ સાથે એ તો રચી હોય વિધાતાએ, કયાં...
ચકલીઓનો મીઠો ચહેકાર મારી આંખ ખોલે તો! વળી, એનો પૂરો પરિવાર મારી આંખ ખોલે તો! પ્રભાતે આંગણે આવે વિહરવા ઢેલ...
હવે તો પાછો આવી જાને કાન્હા વાદો તારો નિભાવી જાને કાન્હા તે કીધું તું કે જન્મીશ હું યુગે યુગે સજ્જનો...
આજ મને મોરપીંછનાં શુકન થયાં, સખી…. ચપટી નીંદર વીણવા અમે ટેવનાં માર્યાઁ બોરડી કને ગયાં, સખી આજ મને મોરપીંછનાં શુકન...
દધીચી થકી જ વ્રજ થાય છે જે કરે છે તેની જ ફરજ થાય છે આદરનો મતલબ ગરજ થાય છે પ્રાણ...
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને આ હાથ આખે આખો બળે, એમ પણ બને જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી...
