ક્યાં ગાલિબ,મીર કે ઘાયલ થાવું છે

ક્યાં ગાલિબ,મીર કે ઘાયલ થાવું છે
શબ્દ જો બને નટરાજ,તો પાયલ થાવું છે
મુબારક તને આ મહેબૂબ મારો,
મારે તો શારદાનાં રાજીપાનું કાયલ થાવું છે

એવી કંઈ ગોળી ઉંઘની છે,પૂછવાં જાવું છે
મખમલ તળાઈ છોડી ઝુંપડે સુવા જાવું છે

હશે ભાજી,તાંદુલ ને બોર મીઠાં ખૂબ
પ્રસાદ એ પામવાં રામકૃષ્ણ થાવું છે

છે મોજ ભોગે,એ સાવ ખોટી કથા
એવરેસ્ટ ના શિખરે,એકલતા ની વ્યથા
ક્યાં શાવર ને પુલે તાજગી
મન ભરીને માં નાં હાથે નહાવું છે

બનું હું ય કૃષ્ણ પણ ક્યાં સુદામા
રડું ચોકે ચોધાર,તોય પૂછે બધાં, મજામાં?
મળે જો દોસ્ત શેરી કે તાળી વાળો તો ય
અકબંધ આંસુ આયખાંનું,એને ખભે વહાવવું છે

બન્યો માનવી તો, કાન્હા ને ય ખબર પડી ગઈ
દગે માર્યો ભીષ્મ,સોબતની અસર નડી ગઈ
મા નું માખણ ખાધાં વિના આવ કુરુક્ષેત્રે
મુખેથી તારાં બ્રમ્હાન્ડ ઓકાવવું છે

–  મિત્તલ ખેતાણી